De Pinguïn

In mei, in de lente, dan zingen de vogels
Wat een gezellig en vrolijk gefluit
Tuinfluiter, nachtegaal, sijsjes en merels
Maar de pinguïn is stil en staart stuurs voor zich uit.

De leeuwerik dwarrelt, zeemeeuwen zweven
De zwaluw is waarlijk een luchtacrobaat
Zelfs struisvogels kunnen behoorlijk bewegen
Maar de pinguïn is kwiek als een standbeeld. Hij staat.

Eenden en ganzen zijn niet te versmaden
Dan weet je: er is een gevederde God!
Kippen, kalkoenen, gebakken, gebraden
Maar pinguïns bestaan slechts uit blubber en bot

De pinguïn kan eigenlijk niks, dat is jammer
Hopeloos vast zit de kou in zijn bloed
Heeft hij dan nergens een taak of een functie?
O ja: op een voetstuk. Dáár doet-ie het goed.

Het grote onbekende

Ik weet wel wat ik nog niet weet
Krijgen we soms regen
Ben ik morgen nog in leven
Zo ja, herinner ik me wat ik gister deed
En kom ik nog de ware tegen

Ik weet wel wat we nog niet weten
Wat zal ik morgen eten
Wie stapt er dan weer op een mijn
Er komt een dag dat we dat kunnen meten
De kans dat ik het ben schijnt klein te zijn
Maar moet ik het wel willen weten?

Mijn parate kennis kent nog meer hiaten
Dat weet ik zeker
Zal ik tevreden zijn of krijg ik spijt
Hoe gaat het strakjes met mijn kleine meid
Wie wint de beker?

Denken mensen wat ze zeggen dat ze denken
Zijn ze wat ze denken dat ze zijn
Wordt het ‘ja’ of kiezen we een krachtig ‘nee’
Ik heb waarachtig geen idee

Er is nog zoveel onbekend, dat is bekend
Dat hoef ik toch niet aan te tonen
Werkelijk een heleboel
Een eindeloze lijst
Meer onderzoek is echt vereist
Waar moet ik wonen

Wat is dat, doodsverlangen
Hoe voelt het om te worden opgehangen
Hoe is het op de stoel
Is dat anders dan in bed

Is er voor dit soort dingen ook een wet
Of moeten we het doen met wonder
Is er in dit heelal wel ruimte voor het ongerijmde
Gaat, als ik er niet meer ben, de zon nog onder
Krijgen ze mekaar
Hoe het ook zij, een ding is ongetwijfeld waar
Dit is het einde

De val

Daar stond dan een man met een zwaar gemoed
Hij had weinig anders dan fout gedaan
Zijn levenspad was bergafwaarts gegaan
Nu was-ie op een hemelhoog dak gaan staan
En dacht: als ik dit doe, dan doe ik het goed

Hij ging met zijn ene, toen met zijn andere voet
En gaf zich aan de zwaartekracht
Hij voelde de wind in zijn haar en dacht
De klap is hard maar de dood is zacht
Wel gek dat ik dan weer naar boven moet

Na een paar verdiepingen had hij een vraag
Hoe sterk is die gravitatiekracht?
In hoeveel seconden is het volbracht?
Want als men beneden te lang op me wacht
Gaat ook het toeschouwersaantal omlaag

De twijfel knaagde maar al te graag
Ik had moeten hangen, dan viel ik niet neer
Als ik zou branden dan rees ik wat meer
O jee, halverwege… Vang mij, o Heer!
Hij kreeg een raar gevoel in zijn maag

Inderdaad, op de helft, en zijn snelheid steeg
Dat volgt vanzelf uit de zwaartekrachtsleer
Er was niet langer tijd voor gefilosofeer
Dat moet dan maar een andere keer

FLATS!

Voorlopig is alles licht en leeg

De Missing Link

O, was ik maar een missing link
Onder meters grond
Vol voorpret zou ik wachten
Totdat de schop mij vond

Ik had het leven wel geleefd
Vol, en wreed, en rijk
Als boreling was ik gewenst
En nu dan weer als lijk

Mijn fossiel was hard to get
Daar in dat bed van aarde
Als het verlangen langer duurt
Stijgt vanzelf je waarde

Om te plagen gaf ik vast
Het kootje van mijn pink
De speurders zouden lyrisch zijn
'Er IS een missing link!'

Werd ik tenslotte blootgelegd
Dan juichte heel de natie
Tot men elkaar de schedel spleet
Om mijn interpretatie

Ik zou de ster zijn van de show
Maar 'k moet me sterk vergissen
Of de rust als missing link
Zou ik terdege missen.

Ode aan de eenwieler

Het leven is een oefening op het gebied van evenwicht
En ook is het vaak handig iets te weten van acrobatiek
Het touw waarop je danst lijkt soms te zijn gemaakt van elastiek
Een handicap voor zwaar- zowel als lichtgewicht

De meeste mensen doen zich voor als onvervaard en doelgericht
Die wachten straks de dood af in een psychiatrische kliniek
Een levensstijl van zwalken, slingeren en vallen is nu chic
En dat is wat ik aanbeveel in dit gedicht

Berijd een eenwielfiets, het liefst en plein public
Het is, tenzij je virtuoos bent, geen gezicht
Men hoort onwillekeurig dixielandmuziek

Die toestand noemt de psycholoog: geneeslijk geestesziek
Want ondanks spot en schrammen trapt zo’n ding verdomde licht
Geen eenwielfietser is nog ooit voor tegenwind gezwicht