Ik weet precies nog wat ik
deed
Op die fatale dag
Het hemels leger stond gereed
In orde voor de slag
Mijn medestervelingen namen
In paniek de benen
Maar ik stond, toen de stralen
kwamen
Polaroids te nemen
Ik riep: gij zijt imaginair
U staat niet op mijn shots
Misschien is uw planeet te ver
Ge zijt geen schepsels Gods
Bent u soms zelf niet wat u
denkt?
Wilt u mijn Sigmund lenen?
Ze waren tot hun haar gekrenkt
En zijn meteen verdwenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten